Έφυγε......

Έφυγε η Χριστινούλα μου...

Ο Κίτσος μου ο λεβέντης....

Πήγε ντυμένη νυφικά......

κατά πως έπρεπε.

-

Κι ήταν......

σαν ο Μορφέας νάκανε

βαριά τα βλεφαρά της

κι αποκοιμήθηκε.

-

Σαν ήρθε...

ο Αφέντης της Ζωής... ο Θάνατος

κρυφά σαν καβαλάρης .....γαμπρός

και μου την έκλεψε...

μπροστά απ τα μάτια μου.

-

Πρόλαβε και μετάλαβε

μισή ωρίτσα πριν

και πήγε νάβρει

τους νεκρούς αγαπημένους της.

-

Πατέρα, μάνα, συγγενείς

κι άλλους γνωστούς

και φίλους καρδιακούς

που την περίμεναν...