Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

27/07/2010

Αν μπορείτε, βοηθήστε



Χάθηκε το βράδυ της Τετάρτης, 21 Ιουλίου 2010,
από την περιοχή του Ωρωπού,
το ηλικίας 13 μηνών αρσενικό ασπρόμαυρο pointer της φωτογραφίας. Φορούσε μαύρο κολάρο και λευκό Scalibor.
Eίναι σκυλί συντροφιάς και ΔΕΝ ΚΥΝΗΓΑΕΙ.
Δίνεται ΑΜΟΙΒΗ σε όποιον βοηθήσει στην ανεύρεσή του.


Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6996851051

Όποιος φίλος θέλει μπορεί να αναδημοσιεύσει το κείμενο και τις φωτογραφίες.

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Απόψε το φεγγάρι

Απόψε είπα στο φεγγάρι να της πει

πόσο φοβάμαι

μη τύχει και τη δω

και λείπει μέσα απ τ’ όνειρο



Απόψε η αγάπη μου

σε κάποιο παραθύρι

θε να κοιτά ψηλά

και ίσως το ρωτήσει



τρέξε φεγγάρι μου

απόψε τρέξε

τα σύννεφα μη σε προφθάσουνε

που το κατόπι σ’ έχουν πάρει




τρέξτε αστέρια μου

χιλιάδες τρέξτε

στα σύννεφα να φράξετε το δρόμο

δε θέλω να μου κρύψουνε απόψε το φεγγάρι


Απόψε θα της στείλω
τα φιλιά μου
και θέλω νάχει όλη νύχτα
ξαστεριά.


Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Αναζητώντας το μέλλον και τα ονειρά μας

η αγωνία μας πάντα ίδια,

αναζητώντας τις στιγμές

του αύριο ..

που κρύβουν τα όνειρα μας..

τις μοναδικές

της υποταγμένης μας ζωή

της βυθισμένης στις ανάγκες μας

που πήγε κι έκρυψε

στο μέλλον τα όνειρά μας

ο ήχος της πατημασιάς

έτεινε προς το μέλλον,

μας έφερε ένα βήμα πιο κοντά

στα όνειρά μας




μα δεν τα βρήκαμε

είχαν χαθεί κι αυτά

μαζί με το μέλλον μας.




Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

ΗΡΘΕ, ΗΡΘΕ, ΗΡΘΕ Ο ΣΑΛΟΝΙΚΙΟΣ

ΒΙΒΗ-ΓΙΩΡΓΟ....
ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΕΙ !!!!!!!!!

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΧΡΗΣΤΟ ΜΑΝΩΛΑΚΗ "ΑΝΤΙΡΡΟΠΑ ΠΟΤΑΜΙΑ" 2

ΠΟΤΕ ΦΤΑΣΑΜΕ ΕΔΩ;


Πότε φτάσαμε εδώ;
Μετρήσαμε το χρόνο με τις λύπες μας,
με τις χαρές μας
μετρήσαμε το χρόνο με τις αγάπες μας.
Μα τούτος ο χρόνος δεν ακολουθεί τον πραγματικό
αυτόν που φέρνει τον ήλιο κάθε πρωί πάνω απ΄ τα βουνά,
τα χελιδόνια και τις βροχές.
Μετρήσαμε το χρόνο με αναστεναγμούς
πάνω σε ξένα κορμιά μετρήσαμε τις νύχτες μας
και στα χέρια ενός έρωτα αφεθήκαμε χρόνια.
Και φάνηκε σαν να πέρασε μια μέρα,
πλαγιάζοντας κάθε βράδυ με το ίδιο κορμί
- το δικό μας.
Με τους ίδιους πόθους ανταμώναμε κάθε βράδυ
και ήταν πάντα σαν να ήταν η πρώτη φορά.
Με τα ίδια όνειρα να φουσκώνουν τις φλέβες μας
βλέπαμε κάθε πρωί τον ήλιο διαφορετικό.
Με την ίδια ελπίδα πως αύριο θα ζήσουμε
γεράσαμε
και φτάσαμε εδώ πέρα
απεγνωσμένα να συλλογιόμαστε πώς χάσαμε τη ζωή.

Σαν χτύποι ρολογιού οι μέρες μας
ίδιες,
ίδιες κι απαράλλαχτες.
Μετρήσαμε ένα χτύπο του ρολογιού και μετρήσαμε τη ζωή μας.

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Μια λογική ακολουθία



Γολγοθάς.......

Σταύρωση.....

Ταφή..............

Ανάσταση ....

Καλό μήνα &

Καλή Ανάσταση σε όλους.

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Έφυγε......

Έφυγε η Χριστινούλα μου...
Ο Κίτσος μου ο λεβέντης....
Πήγε ντυμένη νυφικά......
κατά πως έπρεπε.
-
Κι ήταν......
σαν ο Μορφέας νάκανε
βαριά τα βλεφαρά της
κι αποκοιμήθηκε.
-
Σαν ήρθε...
ο Αφέντης της Ζωής... ο Θάνατος
κρυφά σαν καβαλάρης .....γαμπρός
και μου την έκλεψε...
μπροστά απ τα μάτια μου.
-
Πρόλαβε και μετάλαβε
μισή ωρίτσα πριν
και πήγε νάβρει
τους νεκρούς αγαπημένους της.
-
Πατέρα, μάνα, συγγενείς
κι άλλους γνωστούς
και φίλους καρδιακούς
που την περίμεναν...

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Για ένα βλέμμα!!



Άπλωσες το βλέμμα σου σαν ικεσία,
αναζητώντας ένα βλέμμα κλαρί για να πιαστείς,
μα εκείνος δε σου τό 'ριξε ποτε.
Γελούσε αγέρωχα,
με κοσμοπολίτικο αέρα έκλεβε τις εντυπώσεις
και τα βλέμματα.
Σκληρός σαν το λεπίδι.
Λες και κάτι σου κράταγε Μανιάτικο.
Ούτε ένα βλέμμα δε σου έριξε ποτέ.



Και σύ σαν το σκυλάκι
που ψάχνει ένα βλέμμα τ'αφέντη του,
να αγγίξει πάνω του σα χάδι
να το ζεστάνει τρυφερά
στέκεις εκεί ικετικά.
Ένα παράπονο "γιατί"
αβάσταχτο σα βρόγχος
σπρώχνει ένα δάκρυ ν' ανεβεί
μα σύ το πνίγεις.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Ξάγρυπνος ή νεραϊδοπαρμένος !!!



Δεν είναι δύσκολο να δεις
μες απ τις γρίλιες,
τ' ολόγιομο φεγγάρι
παραδομένο στ' άρωμα
του νυχτολούλουδου,
του γιασεμιού και της λεβάντας.


Δεν είναι δύσκολο να δεις
το σκηνικό που διάλεξε
τ' αποψινό φεγγάρι,
στο νεραϊδένιο θέατρο
με θεατές τα ξωτικά


κι ορχήστρα τα ρυάκια
και τις καλαμιές..



Δεν είναι δύσκολο να δεις
το πρόσταγμα του Αίολου


και τον τρελό χορό που στήσανε
τ' αγέρι με το σύννεφο


στα απλωμένα χέρια της Ιτιάς.


Δεν είναι δύσκολο
ν' ακούσεις τα πουλιά
να κελαηδούν
πριν το ξημέρωμα.

Αρκεί να είσαι ξάγρυπνος
ή νεραϊδοπαρμένος !!!!!!!

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Δροσοσταλίδες, ξωτικά και διαμάντια



Δροσοσταλίδες της αυγής
προκλητικές κι ατίθασες

σαν ξωτικά
.
που σαν νεράιδες της βροχής
μου κλείνετε το μάτι,


και σε τρελό, στραφταλιστό
χορό με παρασέρνετε.










Δροσοσταλίδες της αυγής,
σ'ολάκερο το πελαγο
του λιβαδιού,

.
μιά φούχτα ατέλειωτη
αστραφτερά διαμάντια
μ' απλοχεριά ριγμένα,

.

στου πρωινού του Ήλιου
το λαμπερό παιχνίδισμα
εφήμερα δοσμένα.



Δροσοσταλιά μου της αυγής,
μοναχικό διαμάντι,


σ' ένα λουλούδι απόμακρο
μιά στάλα δάκρυ.

.
Μιά στάλα δάκρυ
δροσιά πρωϊού,
.
μιά στάλα δάκρυ
του φεγγαριού.
.

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ






............


Θα μάθω να γράφω...


μα αν δε γράφω...


πως θα μάθω? ?
Γι αυτό μη με κρίνετε αυστηρά.
Θέλω να μάθω!!

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

ποιητική αδεία

!



Να καταλάβεις ήθελα μόνο!

Δεν ήταν αστείο.
Δεν καταλάβαινες

πάντα γελούσες.

Γελούσες όταν μ έβλεπες

Ν αρπάζω τα μαλλιά μου

να σωθώ

Καθώς πνιγόμουνα.


Ήταν αστείο.

Δεν καταλάβαινες

πάντα γελούσες.




Τα μάτια βλέπανε.

Τα χέρια έβλεπες.

Πάντα γελούσες.

Τις φυσαλίδες στο νερό,

Τις μπουρμπουλήθρες έβλεπες,

Πάντα γελούσες.


Ήταν αστείο.

Δεν καταλάβαινες

πάντα γελούσες.

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...


Να καταλάβεις ήθελα μόνο.


Να καταλάβεις.


Δεν είν ' αστείο.

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...



Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !


ΑΜΑ ΕΧΟΥΜΕ ΥΓΕΙΑ !!!!!!! ΤΟ 2010!!! ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!