!
Να καταλάβεις ήθελα μόνο!
Δεν ήταν αστείο.
Δεν καταλάβαινες
πάντα γελούσες.
Γελούσες όταν μ έβλεπες
Ν αρπάζω τα μαλλιά μου
να σωθώ
Καθώς πνιγόμουνα.
Ήταν αστείο.
Δεν καταλάβαινες
πάντα γελούσες.
Τα μάτια βλέπανε.
Τα χέρια έβλεπες.
Πάντα γελούσες.
Τις φυσαλίδες στο νερό,
Τις μπουρμπουλήθρες έβλεπες,
Πάντα γελούσες.
Ήταν αστείο.
Δεν καταλάβαινες
πάντα γελούσες.
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
Να καταλάβεις ήθελα μόνο.
Να καταλάβεις.
Δεν είν ' αστείο.
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
4 σχόλια:
Φίλε Ηλία,
Με άγγιξε πολύ. Πόσες φορές "Να καταλάβει θέλαμε μόνο, αλλά πάντα γελούσε!".
Και αν Ηλία, γελούσε, πάντα γελούσε για να μη κλάψει; Για να μην κλάψεις; Για να μη κλάψετε;
Με την ευκαιρία με λένε Χριστόφορο
Σου εύχομαι καλή εβδομάδα.
Αγαπητέ μου Χριστόφορε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Ομολογώ πως δεν είχα σκεφτεί αυτή την παράμετρο,αυτή την εκδοχή.
Ευχαριστώ ακόμα και γι αυτό το μικρό σπρώξιμο που χρειάζεται κάθε άνθρωπος όταν διστάζει να βγει μπροστά, να ξεκινήσει κάτι.
Ας πούμε λοιπόν καλή αρχή.!!
Kαλώς σε βρίσκω Ηλία
Με εντυπωσίασε το ποίημα
βαθειά ανάγκη όλων μας !!
Μετά απο πολλάαα χρόνια έμαθα να εξηγώ λίγο παραπάνω ...και πιάνει !!!
θα τα λέμε
καλό σου βράδυ !!
Το ποίημα τρομερά ανθρώπινο...
κρύβει την απόγνωση μιας καθημερινότητας φαινομενικά συνηθισμένης, ακίνδυνης και ομαλά ρέουσας μεταξύ ανθρώπων.
Όμως τα πράγματα δεν είναι πάντα αυτό που φαίνονται και η ζωή είναι σκληρή και πολλές φορές ειρωνική με τους ανθρώπους της...
Δημοσίευση σχολίου