Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ






............


Θα μάθω να γράφω...


μα αν δε γράφω...


πως θα μάθω? ?
Γι αυτό μη με κρίνετε αυστηρά.
Θέλω να μάθω!!

12 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ηλία φίλε μου, το "ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ" σε διαψεύδει απολύτως. Και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει πως διαθέτει ο καθένας το πνεύμα του. Το μόνο που ίσως κάποιος θα μπορούσε να παρατηρήσει είναι: "Θα ήθελα να διάβαζα περισσότερα γιατί αξίζουν".
Ξέρεις Ηλία, νομίζω πως είσαι "έγκυος", εγκεφαλικά εννοώ. Σύντομα θα έρθουν τα γεννητούρια και τότε θα το γλεντήσουμε όλοι.
Κάποιος πολύ γνωστός Αμερικανός συγγραφέας λέει σε μια διάλεξή του σχετικά με το γράψιμο - επίτρεψέ μου να το παραθέσω στα αγγλικά: "KEEP TYPING".
Σε χαιρετώ

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Αγαπητέ μου φίλε Χριστόφορε και αυτό ποιητική αδεία το έγραψα.
Το βάρος πέφτει στο "αν δε γράφω πώς θα μάθω" κάτι σαν προπόνηση δηλαδή και ξέρεις οτι η προπόνηση σε όλους τους τομείς σε κάνει καλήτερο, σε ανεβάζει επίπεδο.
Αυτό θέλω φίλε μου, να φτάσω στο άλλο επίπεδο.
Να μάθω, να ανέβω.!!!

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Γεια σου Ηλία,

Σε ένα δοκίμιο του Τσέχωφ με οδηγίες προς νέους συγγραφείς γράφει πως ικανός ώστε να φτάσει κάποτε κάποιος να γράψει τα καλύτερά του είναι αυτός που δεν φοβάται να γράψει και τις ανοησίες του. Πρωταρχικά δίνει βαρύτητα στην θαρραλέα έκφραση, το κακό, το μέτριο και το άριστο θα προκύψουν μέσα στο κύκλο του συγγραφικού οίστρου και το άτομο θα τείνει σιγά σιγά προς τα καλύτερά του. Άπαντες έτσι ξεκίνησαν, δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Καλό απόγευμα.

Exagono είπε...

Κυριε Ηλια ευχαριστω για την επισκεψη,ανταποδιδω,καιρος ηταν να εχουμε στην παρεα μας ενα τοσο καλιεργημενο ατομο.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ηλία
Τι καλύτερο να σου πούμε εμείς οι "μεγάλοι" από το σχόλιο που σου έγραψε ένας νέος άνθρωπος; Αυτό είναι σαν δικαίωση του προορισμού, ημών των πιο μεγάλων.
Καλό Σαββατοκύριακο
Χριστόφορος

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Κωνσταντίνε καλώς όρισες.
Ξέρεις το κακό με μένα είναι οτι με τις "ανοησίες μου" εχω γεμάτα δεκάδες τετράδια και μπλοκάκια και δεν έχω το θάρος της δημοσιοποίησης, εκείνο που θέλω είναι ένα μικρό σπροξιματάκι να βρεθώ στη σκηνή, λιγό θάρος να ξεπεράσω το άγχος του πρωτάρη.
Μετά θα τα καταφέρω μη με φοβάσε.
Τα καλά σου λόγια λειτουργούν ενθαρρυντικά ευχαριστώ!!!!!!!!!!

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Φόρη μου καλώς όρισες.
Στην παρέα σας μ' έφερε η αγάπη μου για τον θαυμαστό κόσμο της μέλισσας,και είδα πως έχεις μεγάλη παρέα.
Σίγουρα έχω να μάθω πολλά!!!
Ευχαριστώ για τη φιλοφρόνηση!!!!!!!

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Καλό Σαββατοκύριακο Χριστόφορε,ευχαριστώ για τη συμπαράσταση, το πόσο καλό μου κάνει δεν περιγράφεται θα το δείξει όμως ο χρόνος.

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

αγαπητε Ηλια
ειπες παντα εγραφες κι εχεις γεματα μπλοκακια και τετραδια.
δεν εχει τιποτα να μαθεις..
παρα να μαθεις να ξεπερνας την οποια τυχουσα αναστολη ως προς το γραψιμο και τη δημοσιευση των γραφομενων σου!
ετσι πιστευω..
την εκφραση αναζηταμε λοι νομιζω..
και την επικοινωνια των ιδεων αυτων..
ε ας επικοινωνησουμε λοιπον!
καλησπερα!

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Πεταλούδα μου καλώς όρισες.
Μεταβολίζοντας όλες τις προσλαμβάνουσες (εικόνες,ακούσματα,διαβάσματα, ανθρώπινες σχέσεις,τρόπο ζωής κ.λ.π.)βάζοντας και λίγο απ την αισθητική μου και το όποιο "ταλέντο" διαθέτω, δημιουργώ την έκφραση της Ζωής μου.
Απλά επειδή τα περισσότερα έχουν να κάνουν με στιγμές συναισθηματικης φόρτισης
(πες μου ποιός γράφει χωρίς συναισθηματική φόρτιση)
αισθάνομαι οτι ξεγυμνώνω και εκθέτω την ψυχή μου.
Αυτές είναι οι αναστολές μου που ελπίζω γράφοντας να ξεπεράσω και να καταφέρω κάποτε να παρουσιάσω τον εσωτερικό και πνευματικό μου κόσμο σε όλο του το "μεγαλείο".!!

Ανώνυμος είπε...

Kαταρχάς, το ποίημα αν και μικρό είναι πολυεπίπεδο και περιεκτικό ταυτόχρονα. Θα μπορούσε και το ''μαθαίνω'' και το ''γράφω '' να ερμηνευτούν με διαφορετικούς τρόπους και γενικά στο ποίημα και στον κάθε στίχο διαφορετικά.
Έτσι έχουμε σαν αποτέλεσμα ένα ποίημα -λογοπαίγνιο το οποίο στις λίγες του γραμμές περικλύει το φάσμα της μάθησης , και σε θεωρητικό και σε πρακτικό επίπεδο.

Ακόμη και το σχόλιο περί φόβου παρεξήγησης εντάσσεται στο προαναφερθέν φάσμα αφού η έγνοια της πιθανής αποτυχίας είναι συνηθισμένη στην πνευματική δραστηριότητα.

Ουσιαστικά το ποίημα σου αν και αυτοαναφορικό, αγκαλιάζει όλους τους δημιουργούς και μαρτυρά τους κόπους και τους φόβους εκείνων που καταπιάνονται με την πνευματική καλλιέργεια και ειδικότερα με την ποίηση...Είναι αυτό που λέμε ένα ποίημα για την ποίηση...

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Ρεγγινάκι μου ευχαριστώ για την αλλιώτική προσέγγιση και τη διαφορετική οπτική σου γωνία στο λεκτικο-φιλοσοφικό μου λογοπαίγνιο.
Να λοιπόν που άρχισε να αποδίδει το γράψιμο.:))
Και άλλο ένα ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία μέσα απ τα γραπτά σου να μελετώ και να ανακαλύπτω τη νέα πνευματική και λογοτεχνική γενιά της πατρίδας μας που τείνει να εξαλειφθεί με τα greeklis.