Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Έφυγε......

Έφυγε η Χριστινούλα μου...
Ο Κίτσος μου ο λεβέντης....
Πήγε ντυμένη νυφικά......
κατά πως έπρεπε.
-
Κι ήταν......
σαν ο Μορφέας νάκανε
βαριά τα βλεφαρά της
κι αποκοιμήθηκε.
-
Σαν ήρθε...
ο Αφέντης της Ζωής... ο Θάνατος
κρυφά σαν καβαλάρης .....γαμπρός
και μου την έκλεψε...
μπροστά απ τα μάτια μου.
-
Πρόλαβε και μετάλαβε
μισή ωρίτσα πριν
και πήγε νάβρει
τους νεκρούς αγαπημένους της.
-
Πατέρα, μάνα, συγγενείς
κι άλλους γνωστούς
και φίλους καρδιακούς
που την περίμεναν...

15 σχόλια:

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Η Χριστίνα ήταν η κουνιάδα μου.
Εδώ και 4 χρόνια ήταν φυτό στο κρεβάτι από βαρύ εγγεφαλικό.
Απαλλάχτηκε απ τα βάσανά της το περασμενο Σάββατο 6-3-2010
Η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη στη μνήμη της.-

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Καλέ μου φίλε,
ΔΕΝ ΕΦΥΓΕ. Είναι μέσα στις όλο αγάπη γραμμές σου ολοζώντανη. Και θα μείνει εκεί αξεθώριαστη.
Να είσαι πάντα καλά.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Λιάκο λυπηρό αλλά...
υπάρχει ένα αλλά που απαλύνει τον χαμό.

Καλή δύναμη σε όλους σας.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Καλή δύναμη σε σας που σας λείπει.
Να την ανακαλείτε για συνεχίσει να ζει μέσα από εσάς

"Δεν πέθανες!

Αδιάφορο οι μήνες αν περνάνε.

Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε…

Όταν τους λησμονάνε»
(Κώστας Ουράνης)."

Λυπάμαι που η πρώτη μου επίσκεψη συμπίπτει με το θλιβερό γεγονός, αλλά δεν επιλέγουμε γεγονότα

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

Δια Βίου Ανέλιξη ΚοινΣΕπ είπε...

Αυτοί που πεθαίνουν λένε ότι δεν φεύγουν, ότι τους έχουμε για πάντα κοντά μας, στη μνήμη μας.
Εγώ λέω, μετά από 1,5 χρόνο ..., ότι όταν κάποιος φεύγει αφήνει ένα κενό, που θα θα παλεύετε πολύ καιρό για να βρείτε τρόπους να το γεμίζετε.
Καλή δύναμη σε αυτή την προσπάθεια.
Όσο για τη Χριστινούλα ... έφυγε την ίδια μέρα μαζί με μια μεγάλη ... τη Μελίνα και εύχομαι να τη βρει εκει που πάει

α Κενταύρου είπε...

Καημένε θείε,
πώς τα πας μ’ αυτόν το νέο νομοθέτη
και τους νόμους του –
ύλη αδίδακτη ο θάνατος.
Της ύπαρξής σου δεν πήγες συνήγορος.
Αλλ’ είναι η ζωή
απ’ τις χαμένες υποθέσεις,
ακόμα και για τους δυνατούς νομομαθείς,
όπως ήσουν.
Aπό ποίημα της βραβευμένης πλέον Kικής Δημουλά

Μαργαρίτα Πάσχου είπε...

Συλληπητήρια Ηλία!
Οδυνηρή η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, αλλά όπως είπαν και οι προλαλήσαντες, οι άνθρωποι φεύγουν μόνο όταν τους ξεχνάμε.
Υγεία σε σένα και στους ανθρώπους που αγαπάς!

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Φίλε μου Χριστόφορε ευχαριστώ για τον πάντα καλό σου λόγο

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Κωνσταντίνε αυτό το "αλλά.." ξεγελάει και απαλύνει τον πόνο απ'το χαμό αγαπημένων προσώπων.
ευχαριστώ.

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

"ΦΥΡΔΗΝ ΜΙΓΔΗΝ" Ευχαριστώ καλή μου για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια. Να είσαι καλά. Και όπως είπες "οι νεκροί πεθαίνουνε όταν τους λησμονάνε"
Δεν πειράζει για τη στιγμή.
Η ζωή συνεχίζεται.

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Βάσω μου μια φάση της ζωής είναι και ο θάνατος η τελευταία???.... ίσως. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Να είσαι καλά.

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Κένταυρέ μου ίσως πρέπει να πεθάνει μία κάμπια για να γεννηθεί μια πεταλούδα.
Η Κική Δημουλά είναι η αγαπημένη μου.

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Μαργαρίτα μου ο Πανδαμάντορας χρόνος έχει πιάσει δουλιά και όπως πάντα θα τα καταφέρει να αφαιρέσει τα οδυνηρά,να επουλώσει τις πληγές και να αφήσει τη θύμηση των ευχάριστων και χαρούμενων στιγμών μας.Ευχαριστώ για τα συλλυπητήρια.

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Εκείνος που πεθαίνει παίρνει πάντα μαζί του κάτι δικό μας. Αυτό πονάει. Αλλά μπορούμε και τοτε να βρίσκουμε μέσα μας ελπίδα.

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Καλή μου Ρεγγίνα πόσο δίκαιο έχεις.
Η Ντίνα μου όμως χρειάζετε κι άλλο χρόνο για να το ξεπεράσει. Είναι νωρίς ακόμα. Σ ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.